Wat gaat met het Steinerbos gebeuren ?

Geachte lezer,

Ik verzoek u vriendelijk onderstaand sprookje aandachtig te lezen.

Waarom noem ik dit verhaal een sprookje?

Omdat er, net als in bijna alle sprookjes, een “boze stiefmoeder” en zelfs een Tovenaar afkomstig uit Toverland in voorkomen, en bovendien er sprake is van een moraal die de lezer iets moet leren.

De les die de lezer moet leren is een pijnlijke les, maar laat u verrassen.

Uiteraard begint dit sprookje zoals alle sprookjes met:

Er was eens, heel lang geleden……

Er was eens heel lang geleden een groot concern onder de rook van Stein.

Het concern, Staatsmijnen genoemd, het latere DSM, en de Gemeente Stein betekenden veel voor elkaar, en uit dank daarvoor schonk DSM op een mooie dag een prachtig perceel grond aan de Gemeente Stein, zodat de Gemeente daar voor de inwoners van Stein een mooi recreatiepark kon maken, waar het goed toeven was voor groot en klein in het groen.

Aldus geschiedde, er kwam een mooi park, speeltoestellen, een kinderboerderij en een binnen en een buitenzwembad.

Veel generaties kinderen en ouderen tot ver buiten Stein hebben mogen genieten van dit plekje. Schoolreisjes vanuit het hele land kwamen naar “Het Steinerbos”.

Op een dag werd besloten dat de buurgemeente Elsloo voortaan ook bij de Gemeente Stein ging horen. Dat vonden velen in Elsloo niet leuk. Maar het had nog een ander gevolg: Ook Elsloo had, net als Stein, een mooi zwembad, en twee zwembaden in één Gemeente dat was te veel en te duur.

Er werd politiek gesteggeld en gevochten, maar Stein won de wedstrijd. Het zwembad in Elsloo verdween, het zwembad in Stein bleef. Dit gebeurde al heel lang geleden, en Stein en Elsloo leven al lang in vrede met elkaar, maar……de mensen die zich destijds in de politiek hebben verzet tegen de keuze voor zwembad Elsloo, deze mensen, geloof het of niet, zitten nog steeds in de politiek van de grote Gemeente Stein, en doen er nog steeds alles aan om het Elsloo aangedane “onrecht” te wreken.

Lang hadden deze mensen en hun aanhang geen echte kans, maar… Steinerbos werd ouder en ouder, en er kwam steeds minder geld van de Gemeente om het recreatiepark te onderhouden en te vernieuwen, en ook het zwembad raakte verouderd en daardoor te duur.

Er moesten keuzes worden gemaakt: Wel een nieuw zwembad, geen nieuw zwembad, en ook de keuze: wat te doen met de rest van het recreatiepark.

Oude vetes staken weer de kop op, maar de komst van een nieuw vele miljoenen kostend zwembad werd een feit.

Natuurlijk wist de Gemeente Stein dat een gemeentelijk zwembad een flinke jaarlijkse lastenpost op hun begroting zou zijn. Dat is zo bij iedere gemeente die voor haar inwoners de mogelijkheid van zwemmen en leren zwemmen mogelijk maakt.

Maar die lastenpost deed pijn, en hoe meer er ook nog sprake was van een crisis in het hele land, hoe meer de ambtenaren van de Gemeente Stein met een scheve blik naar “het recreatiepark” keken.

Het park was inmiddels oud, er was eigenlijk heel veel onderhoud en vernieuwing nodig, en daar was geen geld voor. De hoogtijdagen waarbij er duizenden bezoekers kwamen waren voorbij, want het likje verf en de kleine reparaties konden de algehele staat van verloedering niet meer verbergen. Steeds meer voor de kinderen leuke dingen werden afgeschaft of er kwam een idioot prijskaartje aan te hangen. Steeds minder personeel, want dat was te duur, entreeprijzen die niet meer in verhouding stonden met het gebodene.

Ooit was de gedachte geweest dat de opbrengst van het recreatiepark de financiële pijn van het binnenzwembad kon verzachten, maar helaas…met heel veel kunst en vliegwerk kon het recreatiepark bij een goed seizoen maar net zelf haar broek ophouden. Daarbij kwam er steeds meer concurrentie in de omgeving.

Steinerbos weer aantrekkelijk maken zou zeker een optie zijn, maar…nee de boze stiefmoeder uit het verleden hield dat samen met haar trollen tegen. Geen euro extra voor het Steinerbos.

Heel in het geniep begon men bij de Gemeente Stein te zoeken naar mogelijkheden om dit grote perceel grond al dan niet met zwembad in een keer af te stoten of te verpachten, zodanig dat er wel een opbrengst zou komen uit verkoop en verpachting en er geen lasten meer zouden zijn. Vergeten was het oorspronkelijke doel van dit zeldzame stukje recreatiegebied in Stein, niet gekeken werd naar de schadelijke gevolgen voor omwonenden, vrouwe Pecunia wenkte met een grote zak geld. En laten we wel wezen: Op deze wijze kon ook nog eens een oude rekening worden vereffend door de oude garde die, geloof het of niet, nog steeds mee de dienst uitmaakt in het Bestuur van Stein.

Voor het eerst kwam een grote Tovenaar om de hoek, hij zag er wel wat in om Steinerbos om te toveren tot een groot landelijk attractiepark. Ergens in de heel geheime onderhandelingen liep het mis en de Tovenaar verhuisde boos naar een andere plek.

Even was de rust weergekeerd, maar toen zagen de bevoegde bestuurders bij de Gemeente weer hun kans: De Dierenbescherming zocht een locatie om het grootste dierenasiel van Nederland te vestigen. Weer begonnen er geheime onderhandelingen. Maar de Dierenbescherming was voor openheid, en gaf publiekelijk aan dat ze zich graag in het Steinerbos wilden vestigen.

Langzaam werden de inwoners van Stein en de omwonenden om het Steinerbos er zich van bewust wat er gaande was, zonder te beseffen hoe ver de afspraken al waren.

Er ontstond een burgeropstand, de Dierenbescherming wilde zich niet vestigen op een locatie waar er zoveel weerstand bleek te zijn en de bevoegde ambtenaren wasten hun handen in onschuld en beweerden dat er slechts oriënterende gesprekjes waren geweest. Zo kroop recreatiepark Steinerbos door het oog van de naald, niet door toedoen van de bevoegde ambtenaren, maar omdat de betrokken partij niet van stiekem gekonkel hield.

Maar ach, een goed verstaander begrijpt dat dit slechts uitstel van executie voor het ten dode opgeschreven recreatiepark was.

Begonnen werd met het recreatiepark met binnenzwembad onder te brengen in een aparte BV, waarvan de Gemeente weliswaar aandeelhouder was, maar die voor de rest, los van een jaarlijkse financiële bijdrage door de Gemeente zichzelf moest zien te bedruipen.

Deze financiële bijdrage werd vastgesteld op een bedrag net groot genoeg om de normale lastenpost van het nieuwe zwembad te dekken, maar zonder enige verdere ruimte. Het arme recreatiepark met buitenzwembad moest trachten met haar povere uitstraling en zonder de kans om te investeren om het park weer aantrekkelijk te maken haar bestaansrecht te bevechten. Een taak die onmogelijk was vanaf de eerste dag, hetgeen de slimme ambtenaren bij de Gemeente zeker hebben ingecalculeerd.

En steeds meer wethouders en ander ambtenaren struikelden over het Steinerbos “hoofdpijndossier”, net zoals de eerste directeur van de BV die durfde te beweren dat zonder extra financiële injectie het recreatiepark het niet zou redden. Ook de tweede directeur kampt inmiddels met dezelfde problemen…..

Er werden noodoplossingen gezocht: Ingangen werden geopend en weer dichtgedaan, geautomatiseerd en weer dichtgedaan. Er werd wederom bespaard op personeel; de Kinderboerderij werd uitbesteed totdat de Dierenbescherming zich er mee moest bemoeien wegens verwaarlozing van de dieren, waarna de Kinderboerderij weer terug kwam binnen de BV en de weinige dieren die er nog over zijn goed verzorgd werden. De dierenverblijven zijn zo rot dat het binnen op plaatsen harder regent dan buiten, maar in elk geval krijgen ze weer eten…..

En zie daar, plotseling verschijnen er weer Tovenaars op het toneel, oude en nieuwe, net zo in het geniep als in het verleden.

Zijn het Boze Tovenaars of Goede Tovenaars? Willen ze ons Steinerbos beschermen en behouden voor ons allemaal of hebben ze samen met de boze stiefmoeder en haar trollen duistere plannen, bedoeld om er alleen zelf heel veel beter van te worden?

Donkere wolken trekken zich samen boven dit door vele generaties geliefd stukje historisch Stein.

Met kleine stukjes in de krant wordt aangegeven dat recreatiepark Steinerbos zo niet houdbaar blijft, dat onder andere “gedacht” wordt aan privatisering en het toestemming geven voor een attractiepark….MAAR……Er wordt allang niet meer alleen maar gedacht: Waarschijnlijk al vanaf mei 2015 zijn er onderhandelingen met deze Tovenaars, waarbij alles zo stil mogelijk wordt gehouden naar de argeloze Steindenaren .

Komt dit u bekend voor? Natuurlijk! Net als enkele jaren geleden bij de Dierenbescherming is deze Gemeente of onderdelen daarvan in het geniep bezig met een geheel eigen plan, en het feit dat het financiële wurgcontract niet gehaald wordt is koren op de molen en wellicht zelfs een vooropgezet plan.

Maar er is één verschil….Ook de Tovenaars willen nu nog geen openheid, dus alles blijft zoveel mogelijk geheim. Maar ach…In deze nieuwe wereld blijft heel weinig geheim, en langzaamaan wordt het grote Meesterplan van zowel Gemeente als de Tovenaars duidelijk,  praten mensen hun mond voorbij, vallen puzzelstukjes in elkaar.

Maar is het niet al te laat? Is het nog mogelijk om er voor te zorgen dat dit sprookje eindigt zoals een sprookje hoort te eindigen? Namelijk daarmee dat het “kwaad” wordt overwonnen en de mensen van Stein “ nog lang en gelukkig leefden”, zonder beroofd te worden van het erfgoed dat ze ooit hebben gekregen in ruil voor hun geploeter bij de Staatsmijnen.

Kunnen straks onze kleinkinderen ook nog naar dat mooie rustieke stukje groen waar wijzelf al als kinderen kwamen met onze koelboxen en parasols? Of moet er straks net als bij de Efteling na het betalen van een gigantische entreeprijs het meegenomen voedsel worden afgegeven omdat de horecaomzet van de Tovenaar dat vereist?

Hoe eindigt dit sprookje?

Dat, beste lezer, hangt af van de daadkracht van de inwoners van Stein, dus van jullie!

Het perceel grond van Steinerbos is eigendom van de Gemeente Stein, de nieuwe BV heeft alleen een exploitatierecht.

Dus de Gemeente Stein dient hier te handelen volgens bestuurlijke rechten en plichten, alle dubbele agenda’s en achterkamertjespolitiek ten spijt.

Deze Gemeente Stein vertegenwoordigt ons, de inwoners van Stein, en heeft met de belangen en rechten van deze inwoners rekening te houden!

Ga kijken naar het Steinerbos: Kijk naar de bomenkaalslag, naar de huidige staat van alles! Denk aan het Steinerbos van uw jeugd! Denk aan het feit dat Steinerbos voor ons bestemd was, als tegenprestatie voor het geploeter van onze grootouders bij de Staatsmijnen. Denk aan de kinderen die ook nu nog heel vaak aangewezen zijn op dit recreatieparkje, om hun vakantie mooi en onvergetelijk te maken.

Moeten we laten gebeuren wat er nu staat te gebeuren? Het verkwanselen van dit stukje cultureel erfgoed voor het grote geld? Nee! Mogen we van deze Gemeente openheid, transparantie en vooral ook een morele verplichting verwachten jegens haar burgers? Ja dus!

Maar dat betekent dat we het einde van het sprookje zelf moeten helpen schrijven door openheid te eisen en ons teweer te stellen tegen deze eventuele plannen die niet in ons belang zijn; die van een “boze Tovenaar” afkomstig blijken te zijn.

Dat betekent ook dat we ons weer samen zullen moeten pakken en ervoor moeten zorgen dat de dubbele agenda’s van tafel gaan en we behouden waar we recht op hebben: Een mooi wandelgebied en speelgebied met zwembad, voor elke beurs te betalen en goed toegankelijk voor iedereen.

Laten we samen proberen om ook dit onheil weer van ons mooie Steinerbos af te wenden!!

De Moraal van dit sprookje:

De oude Gemeentelijke Vos heeft zijn streken nog niet verloren, MAAR: Wanneer het goede zich samenpakt, zal het goede ook overwinnen!

Laten we voor een Happy End voor het Steinerbos zorgen, SAMEN.

Stein, 14 februari 2016.